Bezoek aan Nederland

Op 6 mei vliegen we vanaf Gran Canaria naar Nederland; uiteraard om onze kinderen, familie en vrienden weer te zien en ook vanwege de geplande corona-vaccinaties. We halen onze zojuist gekochte camper op en rijden naar Judiths moeder, waar we de camper pal naast haar tuin en woning plaatsen: ‘Kamperen bij je moeder’ in plaats van ‘kamperen bij de boer’. Samen met de Blankstein familie vieren we haar 83^ste verjaardag .

Precies in deze periode ontvangen dochter Tessa en haar vriend de sleutel van hun net gekochte huis in Utrecht. Er hoeft op zich niet veel geklust te worden, maar samen met de ouders van Yoeri helpen we met schilderen en wat kleine klusjes. We verblijven met de camper op minicamping in het Noorderpark in Utrecht; een prachtige locatie op minder dan een kilometer van de stadsrand (Overvecht) met uitzicht op het veenweidegebied met Hollandse wolkenluchten, vogels en veel recreërende Utrechters. We spreken veel vrienden en worden overal heel gastvrij ontvangen. Judith gaat weer lekker hardlopen met haar hardloopvrienden, meetrainen met de OSM-hardloopclub, suppen, zeilen op Loosdrecht, bootcampen, tennissen, fietsen en borrelen en dineren. Geert heeft wandel- en borrelafspraken met vrienden. We zijn erg blij met onze huisarts die ons, zoals altijd betrokken, vriendelijk en professioneel helpt; dit keer met de corona-vaccinaties.

Het is heerlijk om weer in Nederland te zijn. Tussen de twee vaccinaties zit een periode van 6 weken dus we hebben alle tijd om met de camper op pad te gaan.  Vanuit Utrecht en Wijchen maken we als toeristen in eigen land trips naar Drenthe (herinneringskamp Westerbork  en Hunebedden), Giethoorn (kanoën door dorp en trekvaarten), Callantsoog (strand en fietsen tussen de tulpenvelden), De Zaanse Schans (bezoek aan houtzaagmolen) en Wieringen (wandelen en bezoek aan lieve vrienden Matthijs en Heidi).

Natuurlijk moest er ook weer gezeild worden: samen met zoon Steven in onze JOD 24, vanuit Heeg, Friesland. Heerlijk om weer eens op een snel en wendbaar bootje te varen. De laatste dagen staan we op een camping in Bunnik, vieren we bij een kampvuur de verjaardagen van de kinderen en krijgen we van ex-collega en ervaren camperaar Elles nog wat handige tips voor optimaal gebruik van de camper.

Na een hartstochtelijk afscheid van de kinderen vliegen we op 25 juni terug naar Avalon. Daar wacht ons goed nieuws; de vaste buiskap of doghouse is nagenoeg klaar en kan geplaatst worden. Hoewel het al met al erg lang geduurd heeft en we aanvankelijk wat moeite hadden om de bouw goed op gang te krijgen zijn we erg tevreden. We laten nog wat canvas zeiltjes naaien voor extra beschutting en met 4 inbouwspotjes erin is het echt helemaal af. Zo kunnen we na een refit van 7 maanden afscheid nemen van de werf Rolnautic. We geven taart en schudden handen met de winkelbaas, de lasser, de schilders, de polyester-expert en de elektricien. Ook de manager ziet ons met lede ogen gaan: hij heeft een leuke omzet met ons gerealiseerd. Het is ze gegund, want we zijn tevreden.

We zeilen een klein stukje naar Agaete, noordwestzijde Gran Canaria. Hier liggen we 3 dagen verwaaid (teveel wind om te zeilen). Gran Canaria kan blijkbaar nog geen afstand van ons nemen. Maar uiteindelijk vertrekken we: halve wind door de acceleratiezone van 30 knopen en meer (tussen de hoge eilanden neemt de heersende noordoostpassaat door tunneleffect flink toe). Zo testen we de verstaging, de zeilen, de stuurautomaat en ons zelf. We genieten van het zeilen, de prachtige blauwe zee, dolfijnen en regelmatig een zoute golf in de kuip. We ankeren op 2 verschillende plekken bij Tenerife, waarbij de baai bij Los Gigantes, aan de noordwestzijde, het qua ‘scenery’ wint (zie foto). Vanaf onze ankerplek 200 meter van de vloedlijn en een vrijwel kalme zee kijken we omhoog tegen een steile rotswand van 500 meter.

De volgende ochtend op tijd weg naar la Palma, ook hier weer halve wind door de acceleratiezone. Na een tocht van 10 uur meren we af in Tazacorte, westkust la Palma.